Sukcesem zakończyła się sprawa odwołania w przedmiocie określenia zobowiązania w podatku VAT z tyt. udziału w karuzeli podatkowej. Organ II instancji uchylił decyzję wydaną w stosunku do Klienta Kancelarii. Sprawa jest o tyle nietypowa, że wysokość określonego podatku opiewała na ponad 12 000 000 złotych.


Zgodnie z art. 203 Dyrektywy VAT każda osoba, która wykazuje VAT na fakturze, jest zobowiązana do zapłaty VAT. Powyższa zasada została powtórzona w art. 108 ustawy o podatku od towarów i usług. Przepis ten znajduje zastosowanie zwłaszcza do tzw. pustych faktur, a więc faktur, które nie dokumentują rzeczywistych zdarzeń gospodarczych. Wynikający z takiej faktury podatek podlega zapłacie, natomiast nie można go uznać za podatek naliczony. Jak wskazał NSA: Za czynność podlegającą opodatkowaniu nie sposób uznać wystawienia „pustej faktury”, która to czynność nie może być również uznana za element działalności gospodarczej. Z tego też względu transakcja fikcyjna (udokumentowana „pustą fakturą”) z przyczyn o charakterze zarówno podmiotowym jak i przedmiotowym nie może być uznana za czynność opodatkowaną (generującą kwotę podatku naliczonego). Wystawca „pustej faktury” nie dokonuje bowiem świadczenia stanowiącego czynność podlegającą opodatkowaniu. Nie działa również w charakterze podatnika podatku od towarów i usług (wyrok NSA z dnia 22-10-2014, I FSK 1585/13).

Mechanizm karuzeli podatkowej, co do zasady, sprowadza się do wyłudzenia zwrotu podatku VAT lub nieuprawnionego jego odliczenia. Proceder ten przybiera wiele postaci i często ma charakter niezwykle wyrafinowany. W tym celu pozorowane są liczne transakcje w łańcuch podmiotów. Zazwyczaj wykorzystuje się tutaj mechanizmy przewidujące stawkę podatku 0%, a więc transakcje wewnątrzwspólnotowe lub dotyczące exportu. Coraz popularniejsze stają się wyłudzenia w oparciu o zwolnienie przewidziane w art. 143 ust. 1 lit. d) Dyrektywy VAT. Stosowną regulację zawiera również ropzporządzenie wykonawcze do ustawy. Chodzi tutaj o sytuację importu towarów w przypadku, gdy miejscem przeznaczenia tych towarów jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju i wywóz z terytorium kraju tych towarów nastąpi w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

W prowadzonej przez Kancelarię sprawie Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej zarzucił Podatnikowi, że transakcje sprzedaży udokumentowane fakturami w rzeczywistości nie miały miejsca. Co zdarza się niezwykle rzadko, Organ II podzielił wszystkie zarzuty odwołania wskazujące, że sposób gromadzenia oraz oceny materiału dowodowego przez organ I instancji nie spełnia zasad postępowania dowodowego i nie może stanowić podstawy rozstrzygnięcia.

radca prawny Katarzyna Walasek

Nr wpisu KR-1396
ul. Lwowska 2/16,
30-548 Kraków,

tel.: 12 44 55 847
fax: 12 44 55 848

kancelaria@kancelaria-walasek.pl